De wereld staat in vuur en vlam. De strijd, de waanzin, afgunst, pijn.

Hoe zouden zij zich voelen, zo intens, verdrietig zijn?

Die families zonder eten. Bolle buiken van puur vocht. 

Een lange reis, op zoek naar eten, een haast onbegonnen tocht. 

Wat zouden vader, moeder, zeggen op de vraag om eten van haar kind. 

Zou zij moed, hoop en kracht houden, zeggen dat zij straks vast dat beetje eten vind?

Een moeders hart verscheurd, tranen vloeien in die grote modderzee. 

Haar baby's hand hield zij niet langer, door een modderstroom voerde het mee. 

Zouden zij elkaar nog terugzien, elkaar nog even kunnen warmen, of was het al te laat misschien, zou zij het het nooit meer omarmen.. 

Mannen lopen over straat, vieren de liefde, voor elkaar. 

Door slechts hand in hand te lopen, word ellende zichtbaar daar,

Geslagen en vernederd, in het midden van die nacht. 

Volstrekt verslagen, ongeloof, wie had dat gedacht..

De wereld staat vol haat, vol zoveel strijd en pijn. 

Laten wij, jij en ik, voortaan een lichtje zijn. 

Zoals dat kaarsje, warmte geeft, voor een ieder die in het leven 

even geen, of nooit dat beetje licht en warmte heeft gekregen

Strek armen uit, en wandel samen. 

Deel met armen, zorg in nood

Liefde ontvangen maar vooral veel geven.

Laat die liefde weer opnieuw, jouw en mijn hart raken. 

Zodat wij de wereld met puur liefde, weer wat mooier maken. 

-Delen mag-

-x- 

Mamablogger Mama van Dijk 

M o e d e r s c h a p  &  L i f e s t y l e 

Facebook.com/MamavanDijk

Ondertussen ben ik aanbeland in het laatste trimester. De afgelopen 6 maanden zijn in een sneltreinvaart voorbij gevlogen en zoals het bij veel voornemens gaat vergat ik hier en daar een wekelijkse foto te maken. Zonde, ergens in de reeks omtrent week 23 ben ik zomaar gestopt. De komende weken hoop ik toch weer hier en daar een amateuristische selfie te maken want ondertussen lijkt mijn omvang verviervoudigd en knalt daar zowaar een hele bolle buik naar voren. Hoe verloopt de zwangerschap op dit moment? 

Je leest het vandaag op Mama van Dijk. 

In mijn vorige update rondom de zwangerschap schreef ik over het voorlopen op schema en zette daar vooral nog niet teveel vraagtekens bij. Dat tij is nu toch iets gekeerd. Mijn buik -baarmoeder- loopt nog steeds zo'n 4 weken voor. Zit deze gewoon hoog? Is er te veel vruchtwater? Heeft onze kleine een gigantische groeispurt gehad of ben ik een maand verder dan gedacht? Vragen die nu toch wel regelmatig mijn gedachtegang passeren. Laatst onderging ik de beruchte Glucose Tolerantie Test om zwangerschapsdiabetes uit te sluiten. Hierover binnenkort meer. Ondertussen weet ik dat die uitslag negatief was en daar dus geen sprake van bleek. Maar wat dan wel? Deze week volgt de zogenaamde groeiecho. Naast dat ik niet kan wachten om de kleinste van Dijk weer te bewonderen ben ik enorm benieuwd naar de metingen die gedaan zullen worden. Gezien voorgaande echo's geen bijzonderheden uitwezen ga ik er voor nu van uit dat ze een tweeling toch echt al hebben uitgesloten en het met het reusachtige kind of de gigantische baarmoeder heus ook wel mee valt.

Dat ik mezelf graag in toom wilde houden op bourgondisch gebied liet ik al eerder weten. Niet weer wilde ik naderhand de strijd tegen kilo's zo sterk aan moeten vechten. Zonder dagelijkse vreetbuien kwam ik vooral sinds de enorme groeispurt van mijn bolle buik behoorlijk aan. Van 1,5 kg met 18 weken tot 3,8 kg met 22 weken en op dit moment staat de totale aanwinst deze zwangerschap toch alweer op zo'n 7 kg met 29 weken. Alhoewel ik nog steeds hoop niet boven de 10kg uit te komen besef ik maar al te goed dat zulke feitjes slechts bijzaak zijn. En het geheel tot op heden nog hartstikke keurig verloopt. Al eerder gaf ik aan; Het dragen en krijgen van een kindje is wel 100 kg waard. En zo is het uiteraard.

Naomi - Noraly Julie

Op dit moment is de streptokok waarvan ik drager ben niet actief. Het beleid hierover is kortgeleden door de verloskundigen opnieuw vastgelegd. En zij hebben besloten dat ik vooralsnog -ondanks het GBS dragerschap- niet in het ziekenhuis hoef te bevallen. Heel eventjes droom ik weer van het romantische kaarslicht, de schemering van de ondergaande of opkomende zon, de rustgevende muziek en het warme bad terwijl ik de weeën rooskleurig sta weg te puffen in ons eigen huisje. Zou het nu dan toch..?

Had jij bepaalde verwachtingen ten opzichte van de bevallocatie? Koos jij voor de veiligheid van het ziekenhuis of de eigen plek van thuis? En wat vond je daar wel of niet prettig aan? 

Leuk als je reageert!

-x- Mama van Dijk

Op reis met het gezin. Van grote koffer op het dak tot een aanhangwagen achter de auto. Ruimte, die komen we op reis altijd te kort! Herkenbaar? Dit keer doen we het anders. Nadat ik vorig jaar nog schreef over de ware volksverhuizing die gaande was tijdens ons vertrek voor een paar dagen texel besloot ik van te voren dat dát nu niet meer zou gebeuren. Immers bleef destijds natuurlijk de helft onuitgepakt en stond het derde slaapkamertje in het huisje dat we huurden volgestouwd.

Terwijl de meesten onder ons de vakantie net hebben afgesloten of zelfs allang achter zich hebben gelaten zijn wij aan het genieten van onze ietwat late zomervakantie. En eenmaal gewacht hebbende is het die nu natuurlijk hartstikke waard! Laat de zon maar veel schijnen! Wij zitten er klaar voor!

Dit jaar reizen vertrokken we richting het Zuiden van Tsjechië. Op aanraden van broer en schoonzus die hier al vaker hun vakantie hebben gevierd. De boeking verloopt vlekkeloos, de voorpret hebben we voor tien, en als klap op de spreekwoordelijke vuurpijl blijken we zo enthousiast dat vrienden gezellig besluiten mee te gaan! Hoe leuk is dat! Terwijl ik me met een stationwagen al zorgen maakte over de beschikbare ruimte lukt het hen (met baby van 4 maanden) toch ook, enigszins verbazingwekkend, in een Aygo! Respect!

We huurden een huisje op een mooi park gelegen aan het lipnomeer.

Vol goede moed maak ik lijstjes en weer opnieuw andere lijstjes, streep ik driftig af en neem ik meermaals een normale dag door om te bedenken wat ik vooral niet moet vergeten. En toch rijd ik altijd weg met in gedachten de volgende jammerklacht; "Ik ben wat vergeten, jammer, ik zou alleen niet weten wat.." 

Herkenbaar? Of ben jij de ultra nuchtere inpakker die dat gerust een paar uur voor vertrek doet?

-x- Mama van Dijk 

In dit laatste en derde deel van het interview in samenwerking met Corrinne van Echt Mama behandelen we vandaag het thema 'vrouw-zijn'. In de afgelopen weken stelden wij elkaar in het interview op de donderdag in drie thema's een beetje aan jullie voor. Want hoe beleefd Corrinne bijvoorbeeld haar tweede zwangerschap? Of wat vind zij het leukste aan het moederschap? 

Heel veel leesplezier!

Wanneer voel jij je optimaal vrouw?

Corrinne - Poeh, mij optimaal vrouw voelen... Ik denk wanneer ik lekker in m'n vel zit. Dat is het eerste. Daarnaast vind ik het heerlijk om een beetje te tutten en leuke kleding aan te hebben. Wanneer ik dat heb, dan voel ik mij ook zelfverzekerder. Vaak genoeg draag ik makkelijke kleding hoor, zoals een spijkerbroek met shirt en vest, maar als ik er dan net wat extra's voor doe, helpt dat wel in het optimaal vrouw voelen.

Mama van Dijk - Optimaal vrouw voel ik mij als ik een van mijn heerlijke jurkjes draag met een bijpassende hakschoen. Binnen de zwangerschap deze zomer kies ik graag voor een comfortabele tricot jurk, een gezellig jasje eroverheen en een slippertje om dat gevoel te evenaren.

Hoe zorg jij voor me-time?

Corrinne - Sinds Sarah er is, zijn dat momenten die gepland moeten worden. Samen met Cor-Jan plan ik dit voor mezelf in. Hij weet ook dat ik dit als vrouw af en toe nodig heb om op te laden en hij helpt me hier daarom ook bij. Súper lief! Meestal ga ik dan wat leuks doen met een vriendin, bijvoorbeeld naar een leuk winkeltje en ergens een bakkie doen. Of bijvoorbeeld naar de schoonheidsspecialist (dit heeft mijn huid ook wel echt nodig). Meestal kleine dingen, maar daar heb ik genoeg aan. Hele dagen naar de sauna bijvoorbeeld, doe ik eigenlijk nooit.

Mama van Dijk - Momenteel tijdens de zwangerschap vergeet ik dat wel eens. Het is vaak mijn lieve man die bij thuiskomst uit zijn werk een sapje inschenkt na het eten en zegt dat ik maar eens lekker op de bank moet gaan liggen. Een heerlijk ontspannen momentje vind ik dat. Verder geniet ik van me-time door het bijhouden van mijn blog, een heerlijk bad te nemen of te luisteren naar muziek.

Zijn er momenten -zonder de kinderen- die je koestert?

Corrinne - Ja, een avondje met Cor-Jan vind ik ook zeer kostbaar. Samen film of serie kijken of gewoon lekker cappuccino drinken en een goed gesprek. Momenten met mijn vriendinnen net zo. Dat koester ik zeker!

Mama van Dijk - Jazeker en ik geloof ook dat deze enorm belangrijk zijn. Als vast gebruik hopen mijn man en ik één keer per jaar een paar nachten samen weg te gaan terwijl oma en opa oppassen. Laatst bezochten we ook samen een dagje het thermaalbad in Arcen. Zulk soort dates zouden we eigenlijk wel vaker moeten doen. Die momenten koester ik. Net zoals de reis die ik naar Israël maakte begin van dit jaar zonder man en dochterlief. Ik bezocht mijn geëmigreerde tweelingzus die daar ging trouwen. Waar ik alleen of samen met andere geliefden ook ben of zal zijn -en laat ik daarmee afsluiten- waar zij zijn, daar ligt mijn hart.

Wat zijn jouw antwoorden op deze vragen? Deel ze vooral met ons. Heb je het interview van de afgelopen donderdagen met plezier gelezen? We zijn erg benieuwd! 

-x- Mama van Dijk