Zwangerschap

Mijn tweede zwangerschap, het derde trimester

06:00

Ondertussen ben ik aanbeland in het laatste trimester. De afgelopen 6 maanden zijn in een sneltreinvaart voorbij gevlogen en zoals het bij veel voornemens gaat vergat ik hier en daar een wekelijkse foto te maken. Zonde, ergens in de reeks omtrent week 23 ben ik zomaar gestopt. De komende weken hoop ik toch weer hier en daar een amateuristische selfie te maken want ondertussen lijkt mijn omvang verviervoudigd en knalt daar zowaar een hele bolle buik naar voren. Hoe verloopt de zwangerschap op dit moment? 
Je leest het vandaag op Mama van Dijk. 



Wat schoot zuslief altijd mooie plaatjes van mijn allereerste zwangere buik en wat worden die nu gemist. Sinds de komst van Naomi werd er zo'n beetje maandelijks een korte serie vastgelegd. Met een klein maandje hoop ik een fotografe te kunnen regelen die van ons gezinnetje toch nog een stel mooie plaatjes maakt. Want ook deze zwangerschap verdient een vereeuwiging in de vorm van een aantal prachtige fotoafdrukken.

In mijn vorige update rondom de zwangerschap schreef ik over het voorlopen op schema en zette daar vooral nog niet teveel vraagtekens bij. Dat tij is nu toch iets gekeerd. Mijn buik -baarmoeder- loopt nog steeds zo'n 4 weken voor. Zit deze gewoon hoog? Is er te veel vruchtwater? Heeft onze kleine een gigantische groeispurt gehad of ben ik een maand verder dan gedacht? Vragen die nu toch wel regelmatig mijn gedachtegang passeren. Laatst onderging ik de beruchte Glucose Tolerantie Test om zwangerschapsdiabetes uit te sluiten. Hierover binnenkort meer. Ondertussen weet ik dat die uitslag negatief was en daar dus geen sprake van bleek. Maar wat dan wel? Deze week volgt de zogenaamde groeiecho. Naast dat ik niet kan wachten om de kleinste van Dijk weer te bewonderen ben ik enorm benieuwd naar de metingen die gedaan zullen worden. Gezien voorgaande echo's geen bijzonderheden uitwezen ga ik er voor nu van uit dat ze een tweeling toch echt al hebben uitgesloten en het met het reusachtige kind of de gigantische baarmoeder heus ook wel mee valt.

Dat ik mezelf graag in toom wilde houden op bourgondisch gebied liet ik al eerder weten. Niet weer wilde ik naderhand de strijd tegen kilo's zo sterk aan moeten vechten. Zonder dagelijkse vreetbuien kwam ik vooral sinds de enorme groeispurt van mijn bolle buik behoorlijk aan. Van 1,5 kg met 18 weken tot 3,8 kg met 22 weken en op dit moment staat de totale aanwinst deze zwangerschap toch alweer op zo'n 7 kg met 29 weken. Alhoewel ik nog steeds hoop niet boven de 10kg uit te komen besef ik maar al te goed dat zulke feitjes slechts bijzaak zijn. En het geheel tot op heden nog hartstikke keurig verloopt. Al eerder gaf ik aan; Het dragen en krijgen van een kindje is wel 100 kg waard. En zo is het uiteraard.

Naomi - Noraly Julie
Op dit moment is de streptokok waarvan ik drager ben niet actief. Het beleid hierover is kortgeleden door de verloskundigen opnieuw vastgelegd. En zij hebben besloten dat ik vooralsnog -ondanks het GBS dragerschap- niet in het ziekenhuis hoef te bevallen. Heel eventjes droom ik weer van het romantische kaarslicht, de schemering van de ondergaande of opkomende zon, de rustgevende muziek en het warme bad terwijl ik de weeën rooskleurig sta weg te puffen in ons eigen huisje. Zou het nu dan toch..?

Had jij bepaalde verwachtingen ten opzichte van de bevallocatie? Koos jij voor de veiligheid van het ziekenhuis of de eigen plek van thuis? En wat vond je daar wel of niet prettig aan? 

Leuk als je reageert!

-x- Mama van Dijk

Leuk als je reageert!

3 reacties